Legoland
Ooit als klein meisje van 9 jaar ben ik in het beroemde Legoland geweest in Denemarken. Het enige dat ik mijzelf nog kon herinneren was het goud zoeken in water. Vorig jaar ben ik met mijn twee dochters naar Legoland geweest en wat een openbaring was dat. Nu keek ik met volwassen ogen naar iets wat in mijn kinderogen veel groter en indrukwekkender leek. Vooral de olifanten (zo groot als echte) vond ik zo knap gebouwd met lego.
Teamcoaching in het Zoku Hotel
In het YPPA programma ben ik teamcoach van een erg leuke projectgroep. Zij zijn net gestart met een complex vraagstuk bij de organisatie Mapiq. Ze zitten nu in de fase waarin ze nog heel veel vragen hebben en ze nog niet zo goed weten welke kant ze op willen. Ik kwam dus aan in het Zoku hotel. Bijna elke week fiets ik hier langs, maar nooit geweten dat het daar zat (het zit dan ook een beetje verstopt). Ik de lift in en dan zie je 1 knop met: rooftop en iets met social space….. (vaag…) daar aangekomen, schitterend uitzicht, een mooie lichte gang met planten en een soort van Ikea gevoel als je binnenstapt. Allemaal leuk, sfeervol ingerichte zitplekjes met diverse stijlen. Mijn studenten zaten daar al in zo’n zitje, met lego te spelen 🙂
Spelen met lego & theory U
Wat zo’n omgeving met mij doet, is dat ik inspiratie krijg en dan ploppen er allemaal ideeën bij mij op. Ik had mijzelf voorbereid om een aantal oefeningen te doen met de Theory U in teams van Clarine Campagne. Echt een mooi praktisch boek! DUS ik dacht, ze spelen al met lego,…laten we met lego gaan spelen! De eerste oefening was een Check In oefening: je bent even stil en ieder laat opkomen hoe het met hem/haar is en wat hij/zij wilt delen om op een aandachtige manier aanwezig te kunnen zijn. Maak iets met lego, beeld dit uit met kleur, lijnen en vormen.
Zo werd er enthousiast gebouwd! Daarna gingen we in gesprek. Ieder kreeg de gelegenheid kort iets te zeggen over haar/zijn creatie. Er werd niet ingegaan op wat iemand zei, maar er werd bewust met open mind geluisterd (no voices of judgement). Dit resulteerde in hele mooie beelden en daarbij horende verhalen.
Daarna zijn we een (U)oefening gaan doen met betrekking tot hun werkbezoek bij hun opdrachtgever. Ze gingen aan de slag met ‘seeing’, vragen waren o.a. wat heb je gezien, ervaren tijdens het bezoek? Ik vroeg ze om contact te maken met hun hart. Wat voelde je tijdens het gesprek? Wat ervaar je als je naar de feiten luistert? Wat spreekt er doorheen? En welke vraag heb je die nog niet beantwoord is. Na het bespreken van elkaars ervaringen kregen ze opnieuw de opdracht om iets te bouwen met lego.
Lego pretje!
Zo ontstonden er nieuwe creaties en hebben we gepraat over welke nieuwe dimensies je zag. Dit resulteerde tot nieuwe inzichten bij de studenten. Het resulteerde in pret, maar ook in een gesprek dat ging over nieuwe toekomstmogelijkheden. Mooie vragen waren: Wat moeten we loslaten? Wat zijn positieve toekomstmogelijkheden? En welke transformatie is er aan de orde?
Mijn tijd was op en ik moest deze lieve mensen en de lego loslaten…. ze gingen verder zelf in gesprek over hoe nu verder, wat te doen? wat is er nodig? welke kernkwaliteiten kunnen we inzetten, etc.
Wow! Wat een te gekke plek om teamcoaching te doen! Ik wil nog een keertje spelen 🙂
Bedankt lieve mensen voor de mooie bouwwerken!
Liefs Katja
Katja Pasman 