Katja Pasman

Elk jaar organiseren de studenten vanuit het Honoursprogramma KM3.0 een kenniscafé met en voor de leden van de LinkedIn groep Kennismanagement. LinkedIn Om inspiratie op te doen hebben ze eerst met David Gurteen geskyped, goeroe op het gebied van knowledgecafes. Leuke site: http://www.gurteen.com/gurteen/gurteen.nsf/id/kcafe-run

David vertelde ons dat het belangrijk is om geen hiërarchie te hebben in de groep. Wat je wilt creëren tijdens een kenniscafé is een informele, laagdrempelige sfeer. Ofwel het gevoel dat je krijgt bij een Starbucks. Nu moest ik denken aan de Starbucks op het Amstelstation, altijd dezelfde man die met een enorme glimlach op zijn gezicht mij gedag zegt, nog weet wat ik doe in mijn dagelijks leven en zelfs mijn naam kan spellen…. dat is een gevoel van vertrouwdheid en welkom zijn (en natuurlijke lekkere koffie). En dus ook het zorgdragen voor een veilige (koffie) omgeving.

De koffie hebben we even opzij gezet voor dit café. Wij gingen voor BYOBF, ofwel bring your own booz & food! Het werkte weer fantastisch, mensen kwamen aan met AH-tasjes, zelfs met zelfgebakken lekkers, genoeg bier en sap!

Het gevoel van Starbucks werd zeker door de studenten neergezet, met een hartelijk ontvangstcommittee (twee mooie dames met een glimlach), een energievolle opening van Bart en bierviltjes! De start was een netwerk activiteit met bierviltjes. Dit om een gemeenschappelijke deler te creëren en te netwerken. Opdracht: zoek 3 mensen die je nog niet kent en stel de vraag: wat is jouw droom m.b.t. kennismanagement? Aan het eind van de bijeenkomst werd gevraagd om op te schrijven wat je van het kenniscafé meeneemt naar huis. Zie voorbeeld foto:

Thema’s van die avond waren: wat is de beste manier van kennisdelen tussen generaties? Is gamification een effectief middel om in te zetten bij kennisdelen? Wat maakt voor jou een training succesvol? En wat is het ideale moment om je kennis vast te leggen? Na de bijeenkomst waren de flaps volgeschreven en ging men met nieuwe inzichten naar huis!

Het succes van dit soort cafés is dat het inderdaad laagdrempelig is, geen hiërarchie, maar open staan voor elkaars ideëen. Het was een echt Pop Up Kenniscafé alla Starbucks gevoel! Op naar de volgende! 🙂

Met dank aan @Sander @Honoursstudenten @Anna en alle mensen die er waren.

Katja

Wat ik vaak lastig vind in het onderwijs is dat veel studiemateriaal vastligt in handleidingen. Alles is van tevoren bedacht door docenten (vanuit hun eigen referentiekader) zoals hoe de eindproducten eruit zien, wat de leerdoelen zijn en de beoordelingscriteria en hoeveel punten je krijgt voor welke aspect (uitgewerkt in 4 pagina’s). Zelfs de stappen liggen vast in een planning! Wat ik dan zie is dat studenten heel braaf de handleiding volgen (of juist niet goed lezen…). Als de handleiding dan niet duidelijk is, dan gaan ze klagen of mij helemaal gek maken met de raarste vragen. En elke keer vraag ik mijzelf weer af…. WAAROM doen we dit? WAAROM?
Tijdens een congres over onderwijsinnovatie werd ik zeer geinspireerd door de Waag Society. Zij hebben een Fabschool opgezet, super gaaf.. en stimuleren het leren van jongeren door ze dingen te laten maken. Zie artikel: https://www.waag.org/nl/nieuws/fabschool-stimuleert-leren-door-te-maken
Ik dacht, dat kan ik ook! Dus ik heb op basis van hun theorie een opzet gemaakt voor de Honoursstudenten van KM3nul. Zie slides: BRAINstorm Onderzoek KM3.0
Ze kregen van mij een eigen vraag om mee aan de gang te gaan. De opdracht was om een foto te MAKEN, een totaalbeeld hoe hun eindproduct/resultaat eruit zou zien. Daarbij belangrijke vragen: Hoe kom je daar? en Wat heb je nodig?
Belangrijk voor mij als docent was om het proces te begeleiden en het eindresultaat los te laten. Als docent hoef ik ook niet alles te weten, maar op onderzoek uit te gaan. Het gaat om het voortbouwen van natuurlijke nieuwsgierigheid en creativiteit. En het gaat ook om de verantwoordelijkheid geven aan hun ontwerp-, maak-, en leerproces.
Het resultaat was subliem! Ze kwamen met super mooie oplossingen en mogelijkheden. Eindproducten in de vorm van een Infographic en een Drawing Video. De studenten waren erg gemotiveerd en in beweging gekomen, doordat ze inzicht hadden gekregen in hun eigen ontwerpproces en wat ze nog nodig hadden.

De studenten waren zo blij en ik dus ook! Ook bij mijn minorstudenten heb ik dit MAAK proces ingezet. Geen handleiding van mij vooraf. Zij kregen de vraag om een programma te maken voor een 6daags Seminar Verandermanagement. Zie slides: PLV1 CO Creatie
Dit werkte eveneens erg motiverend en resulteerde in een co-creatie proces. Dit blok mogen ze voor een deel hun eigen onderwijs dat ze bedacht en gemaakt hebben, zelf gaan geven……. Natuurlijk samen met mij 🙂

Ik ben het helemaal eens met Karien Vermeulen (hoofd Creative Learning Lab van Waag Society). Dit is leren, door samen te ‘spelen’, samen te creeren en te ervaren.

🙂

Met mijn studenten van de Minor Psychologie van Leren & Veranderen in Organisaties ga ik elk semester naar het Stedelijk Museum. Dit jaar zijn we naar de tentoonstelling gegaan van Dumas. Zo MOOI! Vooraf krijgen de studenten een korte introductie over storytelling Digitale presentatie en Voorbereiding Storytelling. In het stedelijk gaan ze aan de slag met een zogenaamde Art Based Learning opdracht (zie eerdere blogberichten). Kort gezegd: ze starten met een persoonlijke leer of verandervraag. Kiezen een schilderij waar ze iets mee hebben en gaan als het ware in het beeld (schilderij/kunstwerk) staan om te voelen. Mijn vraag is dan: wat gebeurt er met je, wat voel je als je in het schilderij staat? Belangrijk is om dan niet te rationaliseren, maar juist de kunst op je in te laten werken. Op basis van steekwoorden die ze opschrijven maken ze een eigen verhaal. Een verhaal met een held, anti-held, een gebeurtenis en een mooi einde. Tenslotte gaan ze terug naar hun eigen leer- of verandervraag, en maken de link met hun geschreven verhaal. Wat betekent het verhaal als je naar je vraag kijkt? Is het verhaal een antwoord op je vraag?

Wat zo mooi is, is dat de inzichten altijd later komen, na de opdracht, bij het vertellen van hun verhaal of pas thuis. En elke keer krijg ik terug van studenten: “Waarom gaan we niet vaker naar het museum?” “We kunnen veel meer leren van Kunst en Onderwijs!”. Wat mij ook opvalt is dat studenten het moeilijk vinden om een verhaal te schrijven, een wereld te creeren waar alles mag en kan (ofwel Blowen zonder Drugs). Ik kreeg van een student terug: “Ik kan niet meer fantaseren!” “Hoe begin ik met het schrijven van een verhaal?” Ik probeer ze dan altijd de tijd te geven om hun ‘andere’ hersenhelft te openen, en de creativiteit te stimuleren door veel vragen te stellen. Dit werkt altijd goed. Maar wel treurig om te zien dat studenten op hun leeftijd al in hokjes denken…. Weg met hokjesgeest terug met die fantasie

Ik pleit dan ook om MEER kunst te combineren met onderwijs! 

Katja

Waarom willen we Persoonlijk Meesterschap? Artikel Peter Senge Dat was de vraag die ik deze week stelde aan mijn studenten.
In het kader van de Minor Psychologie van Leren en Veranderen in Organisaties ben ik met mijn minor studenten (van verschillende opleidingen en Hogescholen) de 5 disciplines van Peter Senge aan het ERVAREN en vooral VOELEN. Ik heb Peter zelf mogen ervaren op een event georganiseerd door de Baak. Next Level Leadership En dan heb je zo’n schrijfboekje bij je… waarin je dan mooie citaten of uitspraken opschrijft. Vandaag moest ik weer even denken aan dat boekje en wat ik had opgeschreven: Moed en Kwetsbaarheid zijn nodig om te leren en dus te veranderen (je hart openen).
Tijdens de dialoogsessie dat een groep studenten zelf had georganiseerd zag ik dit terug: Moed & Kwetsbaarheid. Het lokaal hadden ze verbouwd, alle tafels en stoelen aan de kant. We kwamen binnen en mochten op de grond gaan zitten (zat best lekker…zacht, blauw vloerbedekking). Ze legden de meditatie oefening uit en starten een youtube filmpje Visualisatie Meditatie met een zacht, vriendelijke mannenstem. We mochten in een comfortabele houding gaan zitten of liggen, met ogen dicht. Zo hebben we met de hele klas zeker 10 minuten gelegen. Wat er gebeurde daarna vond ik uitzonderlijk. Er was meer rust in de groep en het dialoog kreeg meer diepgang. Mensen stelden echt hun hart open naar anderen en deelden hun persoonlijke visie en machteloosheid (en het zien van de realiteit). Telkens pakte het team het op en reflecteerde op de oefening. Mooi om te zien dat hier Senge ook weer terugkomt. Hij zei op het event: “Alleen door reflectie leren we en is het fundament van leiderschap”. (stond ook in mijn opschrijfboekje :))
Maar waarom willen we Persoonlijk Meesterschap? Van de studenten kreeg ik terug: omdat we plezier willen hebben in ons werk en in ons leven. Dat we straks met een goed gevoel terug kunnen kijken op ons leven. Peter zegt in zijn boek: We willen persoonlijk meesterschap omdat we het willen! Het is een proces, een voortdurend weer scherp stellen van onze visies, de dingen die we werkelijk willen. MOOI!
Wat was ik blij vandaag 🙂

Vorige week was ik op een seminar Onderwijs & Innovatie (#OISpring2014), georganiseerd door o.a. @MireilleJansma (nog super dank!). Het viel mij op dat er weinig animo was, veel deelnemers waren sprekers http://www.onedayseminars.com/sprekers/. Ik was eigenlijk nieuwsgierig geworden en ging zelf online op zoek naar innovatie in onderwijsland. De eerste hit op Google.nl is informatie over het tijdschrift Onderwijsinnovatie van de OU. Je komt Saxion tegen, Leraar24 en Pakhuis voor Onderwijsinnovatie. Maar…waar is de HvA? En waar is de rest van onderwijs?
Volgens Encyclo.nl betekent innovatie: ontwikkeling van nieuwe ideeen of dingen. Veel organisaties hebben hun eigen betekenis toegekend aan het begrip innovatie, bv. iets nieuws toepassen, nieuwe technieken gebruiken, zich met een onderzoekende en nieuwsgierige geest richten op toekomstige vernieuwing van strategie, producten, diensten, markten, … Zie: http://www.encyclo.nl/begrip/innovatie
Claire de Pont, spreker TEDxAmsteramED en aanwezig op het seminar, zei: “Voelen is geraakt worden, het gaat om groeien”. Dat groeien staat voor mij voor ontwikkeling en daar kan je verschillend mee omgaan in het onderwijs. Bij de Waag Society, spreker op het seminar, gaat het om maken. Het gaat om maken om de wereld te begrijpen en het vormgeven van je eigen omgeving. Hierdoor krijg je meer eigenaarschap! Net zoals Design thinking gaat het erom de leerling deelgenoot te maken van het EIGEN leerproces. En daar hoort experimenteren bij! http://fablab.waag.org/
Olaf de Groot van Kennisnet had een mooi verhaal over dat we leerlingen moeten opleiden tot astronaut en refereerde naar de speech van Jet Bussemaker.Vaardigheden voor de Toekomst ECHT een MUST READ! Daarin schrijft ze dat een wendbare economie vraagt om weerbare werknemers en burgers. En daarvoor zijn zogenaamde 21ste eeuw vaardigheden nodig. Zij schrijft: “Het ontwikkelen van niet-cognitieve vaardigheden, of 21st century skills, is dus geen doel op zich. Deze vaardigheden zijn eerder instrumenteel om jonge mensen in mogelijkheden te leren denken. Hen gevoel te laten ontwikkelen voor de context waarin ze werken, en besef van hun rol en verantwoordelijkheid daarin”. Als ik naar ons onderwijs kijk, dan denk ik dat we nog veel meer kunnen doen op het gebied van onderwijsinnovatie en aansluiting zoeken bij deze 21ste eeuw vaardigheden.
Maurice de Hond heeft mij doen beseffen dat het onderwijs binnen de HvA echt nog te ouderwets is. Kijk maar hoe de lokalen zijn ingericht, dat we nog steeds zogenaamde hoorcollege zalen hebben, de slechte technische ondersteuning (te langzame computers en niet overal een smartboard), dat studenten een studiehandleiding krijgen waarin ze precies kunnen lezen wat ze moeten doen…. Maurice heeft mij in de war gebracht. Zijn verhaal deed mij denken aan de toekomst, maar het bestaat al! De Steve Jobsscholen zijn al een feit! Steve Jobs scholen Mijn visie op onderwijsinnovatie is dat het gaat om nieuwe dingen uitproberen in het onderwijs, door te gaan experimenteren, samen met student hun leerlandschap creeren. Laat ze zelf eigenaar zijn van hun leerproces! Dan leer je ze ook meteen hun rol en verantwoordelijkheid nemen. Een boodschap aan alle docenten in onderwijs: Pak de ruimte! Het gaat om een NEW WAY OF LIVING! Start bijvoorbeeld met een klein groepje enthousiaste mensen, ga experimenteren met MOOC’s, Webcolleges, etc. Deel en vier successen en laat de good practises zien! Maak onderwijsinnovatie sexy! 🙂

p.s. ik nodig iedereen uit om hierop te reageren.
Katja Pasman

Het Honoursprogramma Kennismanagement 3.0 is afgesloten met een gezellig etentje in de tuin, een effectieve evaluatie en 2 blog WINNAARS!

Met trotsheid kan ik aankondigen dat Sahar en Sophie de BESTE BLOGGERS KM3.0 zijn! Zie hier de toppertjes:
Blog Sahar en Blog Sophie

Ben jij een student @HvA, 2e of 3e jaars? en heb je interesse in het volgen van mijn programma in a.s. september, kijk dan wat de studenten van nu te zeggen hebben:

Als docent mee participeren in een onderzoeksproject. Wat cool is dat!! Niet alleen begeleiden van studenten en alleen het resultaat beoordelen, maar meedoen met het onderzoek zelf. Dit heb ik afgelopen periode ondervonden samen met mijn Honoursstudenten van het programma Kennismanagement 3.0.
We hebben een te gek onderzoek (Urban Coolhunting) gedaan naar de trends en ontwikkelingen op het gebied van 5 thema’s; Mobiliteit, Duurzaamheid, Levendigheid, Community building en Groen. Uiteindelijk doel om de opdrachtgever Glamourmanifest http://www.glamourmanifest.nl te inspireren met nieuwe kennis.
Participerend lesgeven heeft voor beide partijen (student en docent) een toegevoegde waarde. Het gaat om samen kennis opdoen, kennisontwikkeling en samen een mooi eindresultaat creeren. We wisten vantevoren niet hoe het resultaat eruit kwam te zien en we bleven nieuwsgierig. Ik was als docent meer betrokken bij de studenten en het onderzoek. Ik zag ze dan ook als serieuze gesprekspartner. Het blijft dus een spannend en leerzaam proces, maar het plezier in het onderzoek doen en de samenwerking is alsnog het belangrijkste in het onderwijs. Er is nog weinig onderzoek gedaan naar participerend lesgeven. Nu sprak ik toevallig de heer Prof. dr. Jos Beishuizen van de Vu over community of learners. In de community of learners is onderzoekend leren de basis voor kennisontwikkeling en studenten worden even serieus genomen als docenten en onderzoekers. Zie http://www.scienceguide.nl/community-of-learners-integreert-onderwijs-en-onderzoek.aspx Wat ik mooi vind aan participerend lesgeven is dat je als docent een bijdrage levert aan het leerklimaat van de student. Als elke docent nu twee vakken op deze manier aanbiedt, dan wordt het onderwijs alleen maar mooier en innovatiever!!

Afgelopen week was een interessante discussie op Twitter over de toekomst van het onderwijs. Jet Bussemaker gaat investeren in digitaal onderwijs, ofwel de MOOC’s. Mooi initiatief vind ik! We kunnen de technologische ontwikkelingen niet negeren, maar juist meegaan met de trends!
Het feit dat we in de toekomst alleen maar achter het scherm zitten, lijkt mij niet menselijk, maar doodsaai. De combinatie Offline en Online zouden we in het onderwijs meer moeten stimuleren. In het 2e jaar geef ik het programma Trends en Ontwikkelingen. De lessen zijn interactief en studenten zijn veel zelf aan zet. Als opdracht hebben ze een trendonderzoek uitgevoerd binnen een organisatie en hebben ze daar een digitale presentatie van gemaakt (vaak heel mooie prezi’s) en op de Facebook groep gezet. Wat zo mooi is aan deze opdracht is dat het dialoog verder online doorgaat. Studenten stellen vragen aan elkaar over hun presentatie, gooien stellingen erop en reageren natuurlijk met een LIKE. Leuk om te zien hoe het positief werkt, en dat je dus na het ‘inleveren’ van de opdracht het leren doorgaat! 🙂
Daarbij is het voor mij super makkelijk nakijken, presentaties klik je makkelijk open en je kunt meteen feedback geven of vragen stellen op Facebook, waar studenten dan weer op reageren. Het enige nadeel vind ik zelf dat alles wat je op Facebook zet, van Facebook is… dus dat geld van Bussemaker zou mooi uitkomen voor een eigen HvAFacebookTool!!!

Afgelopen donderdag ben ik met mijn collega Jeanine en Minor klas van Psychologie van Leren en Veranderen naar het Stedelijk Museum geweest. Mijn doel was om weer met Art Based Learning aan de slag te gaan. Eerst een korte uitleg onder de trap over Storytelling en de opdracht. De opdracht luidde: Stap in de rol van de veranderde (jij wordt veranderd of je zit in een veranderingsproces). Schrijf voor jezelf een persoonlijke vraag op. Orienteer je in het museum. Kies een schilderij waar je iets mee hebt en ga Blowen zonder Drugs! Ofwel schep een wereld waarin alles kan en alles mag. En schrijf je verhaal. Daarna terug redeneren naar je beginvraag. Wat betekent de vraag als je naar je verhaal kijkt?
Nou… een mooie oefening om uit je comfortzone te stappen en als het ware in het schilderij te stappen. Te gaan voelen wat er in het schilderij gebeurt en wat het schilderij zegt. Dit is een super mooie manier om creatief tot oplossingen te komen. en Verder te komen als de veranderde in veranderingsprocessen.
De studenten vonden het een zeer mooie uitdaging, waren gemotiveerd om het GOED te willen doen. Alleen een fantasiewereld waar alles mag en kan, hoeft niet perce goed of fout te zijn. Studenten leren om open minded te zijn en te leren om hun fantasie te gebruiken is voor mij altijd de beste en vooral leukste manier om les te geven.
Ik ben trots op mijn studenten, dat ze deze opdracht zijn aangegaan en ik zie veel mooie verhalen langskomen op onze Facebook pagina. Super bedankt!